In this, we are going to discuss the swan song by Anton Chekhov summary in Hindi as well as in English, so in the case, till now, if you didn’t check our education section, you should go through it.
The Swan Song By Anton Chekhov Summary In English Ba 2 Year 4th Semester
“The Swan Song” is a short story by Anton Chekhov, first published in 1887. The story occurs in a small provincial theatre where an ageing actor, Ivan Petrovich, prepares for his final performance.
As the story begins, Ivan Petrovich sits alone in his dressing room, reflecting on his life and acting career. He is visited by the prompter, who reminds him that he is due to appear on stage soon. Petrovich is initially irritated by the interruption but soon warms up to the prompter’s company, engaging in a philosophical conversation about the meaning of life and the nature of art.
Petrovich reminisces about his past performances and laments the fact that he never had the opportunity to play the great roles of Shakespeare. The prompter, who has always admired Petrovich’s talent, tries to console him by saying that his gift as an actor is unique and that he has touched the hearts of many with his performances.
As the conversation progresses, Ivan Petrovich becomes increasingly emotional and introspective. He reflects on the transience of life and the inevitability of death, expressing his fear of dying alone and forgotten. The prompter reassures him that his legacy as an artist will endure, but Petrovich remains unconvinced.
Finally, it is time for Petrovich to take the stage for his final performance. He is visibly nervous and trembling as he approaches the wings. However, as soon as he steps onto the stage, he regains his composure and delivers a moving and passionate performance. The audience is deeply moved, and Petrovich receives a standing ovation.
After the performance, Ivan Petrovich returns to his dressing room, exhausted but elated. The prompter congratulates him on a job well done, and Petrovich thanks him for his kind words and for the companionship he provided in his final moments as an actor. As Petrovich prepares to leave the theatre for the last time, he is overwhelmed by a sense of peace and fulfilment, knowing that he has given his all to the art he loved so deeply.
Summary of “The Swan Song” by Anton Chekhov in bullet points:
- The story follows an aging actor named Svetlovidov who has been forced to retire due to his declining health.
- Svetlovidov is proud and vain, but he is also deeply unhappy and feels that he has wasted his life pursuing fame and glory on the stage.
- As he prepares for his final performance, Svetlovidov reflects on his life and career and is consumed by regret and bitterness.
- Svetlovidov is terrified of death and sees it as the ultimate failure.
- Despite his misgivings, Svetlovidov delivers a brilliant performance on stage, capturing the audience’s attention and transporting them to another world.
- At the end of the performance, Svetlovidov collapses and dies.
- The story suggests that although Svetlovidov’s personal life may have been unfulfilling, he was able to bring joy and beauty to others through his art.
- His swan song may have been a fitting end to his life, a final tribute to the power of the theater and the human spirit.
Theme of the swan song by anton chekhov
“The Swan Song” by Anton Chekhov is a short story that explores the theme of aging and the fear of death. The story revolves around the character of Evgeny Vasilich, an old actor who is past his prime and feels that his life and career are coming to an end.
Through Evgeny Vasilich, Chekhov highlights the idea that old age brings with it a sense of loneliness and a feeling of being forgotten. The story portrays Evgeny as a man who is struggling to come to terms with the fact that his days of glory are over, and he is no longer relevant in the world of theater.
At the heart of the story is the idea that life is transient, and everything eventually comes to an end. Chekhov uses the metaphor of the swan, which is known for singing a beautiful song just before it dies, to convey this idea. Evgeny Vasilich, like the swan, is trying to hold on to the last remnants of his life and talent before he fades away.
The story also touches upon the idea that success and fame are fleeting and that even the most talented individuals are not immune to the ravages of time. Chekhov’s message is that one should cherish the moments of success and happiness in life as they may not last forever.
In summary, the theme of “The Swan Song” by Anton Chekhov is the fear of aging and death, the transience of life, and the importance of cherishing the moments of success and happiness in life.
Title of the swan song by anton chekhov
The term “Swan Song” comes from an ancient belief that swans remained silent during their lifetime, but sang a beautiful and mournful song just before they died. In literature, the term has been used to describe a final performance or act before retirement or death.
In Anton Chekhov’s story “The Swan Song,” the title refers to the final performance of an aging actor, Svetlovidov, who delivers a powerful monologue on the stage, contemplating the meaning of life and the futility of human existence. The story explores themes of aging, mortality, and the search for meaning in life.
Svetlovidov’s final performance is seen as his swan song, not only because it is his last act before retiring from the stage but also because it represents a culmination of his life’s work and a reflection on the human condition. Therefore, the title symbolises the story’s themes and the character’s journey towards acceptance and understanding of the inevitability of death.
The Swan Song By Anton Chekhov Summary In Hindi Ba 2 Year 4th Semester
The Swan Song” एक लघु कहानी है जो अंतोन चेखोव द्वारा लिखी गई थी, जो पहली बार 1887 में प्रकाशित हुई थी। कहानी एक छोटे प्रांतीय थिएटर में होती है जहाँ एक उम्रदराज अभिनेता, इवान पेट्रोविच, अपनी अंतिम प्रदर्शनी के लिए तैयारी करता है।
कहानी शुरू होते ही, इवान पेट्रोविच अपने ड्रेसिंग रूम में अकेले बैठे हुए हैं, अपने जीवन और अभिनय करियर पर विचार करते हुए। उन्हें प्रॉम्प्टर द्वारा याद दिलाया जाता है कि वह जल्द ही स्टेज पर उपस्थित होने वाले हैं। पेट्रोविच शुरू में उस प्रवेश को उतावला करता है, लेकिन जल्द ही प्रॉम्प्टर के साथी के रूप में अपने विचारों का विवेचन करते हुए संतुलित हो जाते हैं। उनके बीच एक दार्शनिक बातचीत शुरू होती है जिसमें जीवन के अर्थ और कला की प्रकृति पर विचार किए जाते हैं।
पेट्रोविच अपनी पूर्व प्रदर्शनों को याद करते हुए शेक्सपियर के महान रोलों का अवसर नहीं मिलने के दु
म से जीवन के अनुभवों को बताता हैं जो उन्हें एक सामान्य मानव बनाते हैं। वे अपने नए रोल के लिए तैयार होते हैं जो उन्हें समझाने और समझाने के लिए अनुमति देते हैं।
शो के दौरान, पेट्रोविच एक संगीत ट्रैक का उपयोग करते हुए अपने अंतिम प्रदर्शन का निर्देश देते हैं। जब उन्हें अंत में अपना भूमिका पूरी करनी होती है, तो उन्हें पता चलता है कि उन्हें एक गाने के वर्णन करने में त्रुटि हो गई है। उन्हें बेचैनी महसूस होती है और वे अपने अंतिम प्रदर्शन के लिए सभी को माफी मांगते हुए शांति से समाप्त हो जाते हैं।
यह कहानी एक उम्रदराज अभिनेता के जीवन और करियर के उदघाटन और समाप्ति की एक कहानी है। इसके अलावा, यह कला, संगीत और जीवन के अर्थ पर भी विचार करती है।
The Swan Song By Anton Chekhov Summary In Punjabi Ba 2 Year 4th Semester
“ਦ ਸਵਾਨ ਗੀਤ” ਐਂਟੋਨ ਚੇਖੋਵ ਦੀ ਇੱਕ ਛੋਟੀ ਕਹਾਣੀ ਹੈ, ਜੋ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ 1887 ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋਈ ਸੀ। ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਛੋਟੇ ਸੂਬਾਈ ਥੀਏਟਰ ਵਿੱਚ ਵਾਪਰਦੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਇੱਕ ਬੁਢਾਪਾ ਅਭਿਨੇਤਾ, ਇਵਾਨ ਪੈਟਰੋਵਿਚ, ਆਪਣੇ ਅੰਤਮ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਕਹਾਣੀ ਸ਼ੁਰੂ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਇਵਾਨ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਆਪਣੇ ਡਰੈਸਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਇਕੱਲਾ ਬੈਠਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਜੀਵਨ ਅਤੇ ਕਰੀਅਰ ਨੂੰ ਦਰਸਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਉਸ ਨੂੰ ਪ੍ਰੋਂਪਟਰ ਦੁਆਰਾ ਮਿਲਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ, ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਜਲਦੀ ਹੀ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਪੇਸ਼ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਹੈ। ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਸ਼ੁਰੂ ਵਿੱਚ ਰੁਕਾਵਟ ਤੋਂ ਚਿੜ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜਲਦੀ ਹੀ ਪ੍ਰੌਮਟਰ ਦੀ ਕੰਪਨੀ ਨਾਲ ਨਿੱਘਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਰਥ ਅਤੇ ਕਲਾ ਦੀ ਪ੍ਰਕਿਰਤੀ ਬਾਰੇ ਇੱਕ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਗੱਲਬਾਤ ਵਿੱਚ ਸ਼ਾਮਲ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।
ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਆਪਣੇ ਪਿਛਲੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨਾਂ ਬਾਰੇ ਯਾਦ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤੱਥ ‘ਤੇ ਅਫਸੋਸ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਸ ਨੂੰ ਸ਼ੇਕਸਪੀਅਰ ਦੀਆਂ ਮਹਾਨ ਭੂਮਿਕਾਵਾਂ ਨਿਭਾਉਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਕਦੇ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ। ਪ੍ਰਮੋਟਰ, ਜਿਸ ਨੇ ਹਮੇਸ਼ਾ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਦੀ ਪ੍ਰਤਿਭਾ ਦੀ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾ ਕੀਤੀ ਹੈ, ਇਹ ਕਹਿ ਕੇ ਉਸਨੂੰ ਦਿਲਾਸਾ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਵਜੋਂ ਉਸਦਾ ਤੋਹਫ਼ਾ ਵਿਲੱਖਣ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੇ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਿਲਾਂ ਨੂੰ ਛੂਹ ਲਿਆ ਹੈ।
ਜਿਵੇਂ-ਜਿਵੇਂ ਗੱਲਬਾਤ ਅੱਗੇ ਵਧਦੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਇਵਾਨ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਭਾਵਨਾਤਮਕ ਅਤੇ ਆਤਮ-ਨਿਰਭਰ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਉਹ ਜੀਵਨ ਦੇ ਅਸਥਿਰਤਾ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੀ ਅਟੱਲਤਾ ‘ਤੇ ਪ੍ਰਤੀਬਿੰਬਤ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਇਕੱਲੇ ਮਰਨ ਅਤੇ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਦੇ ਡਰ ਨੂੰ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਪ੍ਰੌਮਟਰ ਉਸਨੂੰ ਭਰੋਸਾ ਦਿਵਾਉਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਕ ਕਲਾਕਾਰ ਵਜੋਂ ਉਸਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਬਰਕਰਾਰ ਰਹੇਗੀ, ਪਰ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਅਵਿਸ਼ਵਾਸ਼ਯੋਗ ਰਿਹਾ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ, ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਲਈ ਆਪਣੇ ਅੰਤਮ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਲਈ ਸਟੇਜ ਲੈਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆ ਗਿਆ ਹੈ. ਜਦੋਂ ਉਹ ਖੰਭਾਂ ਵੱਲ ਆਪਣਾ ਰਸਤਾ ਬਣਾਉਂਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਪ੍ਰਤੱਖ ਤੌਰ ‘ਤੇ ਘਬਰਾਇਆ ਅਤੇ ਕੰਬ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਹਾਲਾਂਕਿ, ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਉਹ ਸਟੇਜ ‘ਤੇ ਕਦਮ ਰੱਖਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਆਪਣਾ ਸੰਜਮ ਮੁੜ ਪ੍ਰਾਪਤ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇੱਕ ਚਲਦਾ ਅਤੇ ਭਾਵੁਕ ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਪੇਸ਼ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਦਰਸ਼ਕ ਡੂੰਘੇ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੋਏ ਹਨ, ਅਤੇ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਨੇ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਕੇ ਸਵਾਗਤ ਕੀਤਾ।
ਪ੍ਰਦਰਸ਼ਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਇਵਾਨ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਆਪਣੇ ਡਰੈਸਿੰਗ ਰੂਮ ਵਿੱਚ ਵਾਪਸ ਪਰਤਿਆ, ਥੱਕਿਆ ਪਰ ਖੁਸ਼ ਹੋ ਗਿਆ। ਪ੍ਰੌਮਟਰ ਉਸਨੂੰ ਇੱਕ ਵਧੀਆ ਕੰਮ ਲਈ ਵਧਾਈ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਉਸਦੇ ਚੰਗੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਭਿਨੇਤਾ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸਦੇ ਅੰਤਮ ਪਲਾਂ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਸਹਿਯੋਗ ਲਈ ਉਸਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਪੈਟਰੋਵਿਚ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਥੀਏਟਰ ਨੂੰ ਛੱਡਣ ਦੀ ਤਿਆਰੀ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਸ਼ਾਂਤੀ ਅਤੇ ਪੂਰਤੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਨਾਲ ਪ੍ਰਭਾਵਿਤ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਇਹ ਜਾਣ ਕੇ ਕਿ ਉਸਨੇ ਆਪਣਾ ਸਭ ਕੁਝ ਉਸ ਕਲਾ ਨੂੰ ਦੇ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਉਹ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ।